25 May Επενδυσεις & Ανθρωπινο Δυναμικο, Digital Forum 2018
- Γιατί ξένες πολυεθνικές επενδύουν στο εγχώριο ανθρώπινο δυναμικό; Τι ποσοστό αυτών των επενδύσεων απορροφούν πραγματικά υψηλής εξειδίκευσης επαγγελματίες;
Υπάρχουν παραδείγματα με επενδύσεις πολυεθνικών εταιρειών όπως Oracle, Accenture, IBM, Deloitte, Sony οι οποίες αύξησαν τον αριθμό των ερευνητών τους τα τελευταία χρόνια, γιατί στην Ελλάδα βρήκαν αποφοίτους θετικών επιστημών που μπορούν εύκολα να εξελιχθούν σε στελέχη πληροφορικής. Συνεχίζουν να αναζητούν ταλέντα που δεν βρίσκουν γιατί τα πανεπιστήμια μας δεν παράγουν τόσους πολλούς όσους χρειάζεται η αγορά αλλά δυστυχώς ούτε με τις δεξιότητες που χρειάζονται οι σύγχρονες επιχειρήσεις ακόμη κι αν έχουν τα συστήματα και τη φιλοσοφία εκπαίδευσης για την ταχύτερη ένταξή τους.
Εχουμε και το παράδειγμα της ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ που πήρε την απόφαση να αλλάξει και να ρομποτοποιήσει το εργοστάσιό της και αντί να απολύσει δημιούργησε κάποιες εκατοντάδες θέσεις εργασίας. Η αυτοματοποιημένη παραγωγή είχε πλεόνασμα από ανειδίκευτους αλλά λόγω της αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου της εταιρείας δημιούργησε ανάγκες σε άλλους τομείς όπως η εμπορία, η προώθηση και το μάρκετινγκ των προϊόντων. Τομείς δηλαδή που χρειάζονται ανθρώπους με δεξιότητες στην επικοινωνία αλλά και την ικανότητα κατανόησης και χρησιμοποίησης της τεχνολογίας για την ανάλυση των δεδομένων. Αντιλαμβανόμαστε ότι στην ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ υπάρχει μια ικανή διοίκηση που αγαπά την Ελλάδα, πιστεύει σε αυτήν και, το σπουδαιότερο, αναλαμβάνει την ευθύνη της αλλαγής αυτής.
Αυτά τα καλά παραδείγματα δεν αρκούν ούτε για να μειωθεί η ανεργία ή η αδήλωτη εργασία αλλά ούτε για να υπάρξει μεγέθυνση της οικονομίας γιατί δεν αποτελούν το μέσο όρο αλλά φωτεινές εξαιρέσεις. Χρέος μας είναι να τα πολλαπλασιάσουμε.
- Πώς θα μπορούσε η χώρα να προσελκύσει περισσότερες τέτοιου τύπου επενδύσεις; Εκτιμάτε ότι υπάρχουν κάποιες παρεμβάσεις που θα ευνούσαν την εκδήλωση νέων επενδύσεων στο ανθρώπινο δυναμικό?
Όπως η φτώχεια δεν θεραπεύεται διαχρονικά με επιδόματα – έτσι και τα κίνητρα με χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές από μόνα τους δεν δημιουργούν ένα φιλικό περιβάλλον για το επιχειρείν και την ανάπτυξη. Οι σοβαροί επενδυτές έχουν εμπειρία και γνωρίζουν πολύ καλά ότι όπως τάζεις εύκολα μπορεί και να ξετάξεις, και για αυτό προτιμούν τις χώρες με σταθερότητα όχι μόνο στην πολιτική σκηνή αλλά και στην χρηματο-οικονομική. Και φυσικά δεν προτιμούν αποκλειστικά τις φθηνότερες χώρες αλλά τις αποτελεσματικότερες σε σχέση πάντα με το μέγεθος της επένδυσής τους.
Και γιατί το λέω αυτό; Μιλάμε για προσέλκυση επενδύσεων και ξεχνάμε ότι οι στρατιές των ανέργων μας έχουν προέλθει από τις επιχειρήσεις που έκλεισαν ή συρρικνώθηκαν αντί να γίνουν πιο κερδοφόρες και να μεγεθυνθούν προσλαμβάνοντας κι άλλους κατάλληλους. Σε αυτές τι κίνητρα θα δωθούν για να γίνουν πιο αποτελεσματικές και ανταγωνιστικές;
Αν δεν αποφασίσουμε να υλοποιήσουμε τα προγράμματα που εξαγγέλουμε όταν είμαστε σε συνέδρια ή στην τηλεόραση, ώστε να επιταχυνθεί ο ρυθμός με τον οποίο οι επιχειρήσεις αφ’ενός μαθαίνουν και στη συνέχεια υιοθετούν τις νέες τεχνολογίες και αφετέρου αν δεν ενδυναμώσουμε το ανθρώπινο δυναμικό με τις απαραίτητες δεξιότητες και ευκαιρίες ώστε να προσαρμοστούν και να προοδεύσουν στα νέα δεδομένα τότε θα συνεχίσουμε να μιλάμε για τους «χαζούς» επενδυτές που χάνουν τέτοιο ήλιο και τέτοιο κλίμα και δεν έρχονται αφού έχουμε και τόσο χαμηλούς μισθούς και τόσο χαμηλά ενοίκια.
Η τεχνολογία είναι αρωγός της ανάπτυξης. Δεν είναι όμως και πανάκεια. Είναι εργαλείο στα χέρια του ανθρώπου και από εμάς εξαρτάται αν θα το μεταχειριστούμε ως ευκαιρία.
Οι τρόποι προσέλκυσης των επενδύσεων είναι κλασσικοί αλλά χρειάζεται αυτοπειθαρχία για να δημιουργηθεί και να εμπεδωθεί κλίμα εμπιστοσύνης:
- Σταθερότητα στις υποσχέσεις σε βάθος χρόνου με υλοποίηση. Αυτό θα μπορούσα να το ονομάσω και αλλαγή νοοτροπίας και θα μπορούσα και να πω κάνε ο,τι κάνουν στα Τρίκκαλα. Αφήνουν τα έργα τους να μιλήσουν για εκείνους.
- Εξέλιξη και επικαιροποίηση των δεξιοτήτων όλου του ενεργού πληθυσμού σε ανθρώπινο δυναμικό που να μπορεί να προσθέτει αξία στην επιχείρηση.
- Συνεργασίες όλων των σιλό που τώρα συνεργάζονται τυπικά ώστε να πάψουν να φοβούνται ο ένας τον άλλο και να καταλάβουν ότι όλοι έχουν κάτι να δώσουν και κάτι να κερδίσουν κι έτσι να συνεργαστούν ουσιαστικά. Τέλειωσαν οι μέρες των υπερδυνάμεων και των υπερκατακτητών. Σήμερα αν δεν κερδίζουν οι περισσότεροι χάνεται όλο το παιχνίδι. Οι μεγάλες εταιρείες το κατάλαβαν και έχουμε ενδιαφέροντα δείγματα όπου πλέον οι ανταγωνιστές συνεργάζονται και το competition έχει γίνει co–opetition.