Κάποιες Πρωτιές είναι “Αντιπαραγωγικές” @EBR

22 Feb Κάποιες Πρωτιές είναι “Αντιπαραγωγικές” @EBR

Με αφορμή την φετινή δημοσίευση των αποτελεσμάτων Καινοτομίας του Bloomberg μπορούμε να συγχαρούμε τη χώρα μας γιατί κέρδισε 5 βαθμίδες και βρέθηκε στην 30^η θέση σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, ανάμεσα σε 200 οικονομίες.

9^η στον κόσμο αξιολογείται η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και την ίδια στιγμή βρισκόμαστε στην 50^η θέση γιατί δεν μπορούμε να μετατρέψουμε την γνώση σε προστιθέμενη αξία και να παράξουμε προϊόντα υψηλότερα στην αλυσίδα αξίας παραγωγής.

Γιατί δεν καταφέρνουμε να έχουμε υψηλότερη θέση ως προς τις πατέντες (βρισκόμαστε στην 40^η θέση) παρόλο που μετριέται ο τόπος καταγωγής των ερευνητών στην αξιολόγηση αυτή;

Τι απογίνονται άραγε οι επιστήμονες υψηλών προσόντων που συναντάμε με τόσο μεγάλη πυκνότητα στην Ελλλάδα τόση που μας τοποθετεί στην 27^η θέση;  Τι γίνεται με την συγκέντρωση των ερευνητών στην χώρα μας, που μας κατατάσσουν στην 28^η θέση;  Δεν μπορούν να βοηθήσουν να αυξηθεί η παραγωγικότητά μας, που βρίσκεται στην 43η θέση;

Μήπως αντί να δουλεύουμε ομαδικά μέσα σε ένα οικοσύστημα καινοτομίας και επιχειρηματικότητας απλώς φτιάχνουμε νησίδες από άτομα υψηλού βεληνεκούς τα οποία δεν καταφέρνουν να συνεργαστούν και να ξεπεράσουν το αποτέλεσμα του εαυτού τους; 

Πόσο σίγουροι είμαστε ότι αυτός δεν είναι και ο λόγος για τον οποίο οι νέοι, που έχουν όνειρα πέρα από έναν καλό μισθό, δεν μας εγκαταλείπουν για να ζήσουν σε πιο οργανωμένες κοινωνίες που σέβονται και την κοινωνία των πολιτών γύρω τους;

Πόσο σίγουροι είμαστε ότι έχουμε καταλάβει σωστά το πρόβλημα όταν συνεχίζουμε να είμαστε εστιασμένοι στα υλικά και να ξεχνάμε τις αξίες; Doing Well by Doing Good είναι εδώ και χρόνια το κυρίαρχο μότο στην υπεύθυνη επιχειρηματική δραστηριότητα.

Η καινοτομία προκύπτει από ένα οικοσύστημα. Αλλιώς μαζεύουμε σκόρπιες καλές εμπειρίες κι ίσως αυτό να είναι και χειρότερο, γιατί έχουμε και άλλοθι την επιτυχία των λίγων.  Μπορούμε και θέλουμε να γίνουμε μια Silicon Valley;

Διαχρονικά οι χώρες με πολλά μετάλλια και τις παγκόσμιες διακρίσεις  έχουν πρωτίστως χτίσει μια πλατειά εθνική αθλητική βάση. Τα παιδιά που γίνονται αθλητές δεν περιμένουν να γίνουν επώνυμοι και μάλιστα από τη μια μέρα στην άλλη.

Το ίδιο και οι χώρες που πρωτεύουν στην καινοτομία και την επιχειρηματικότητα μαθαίνουν από τα λάθη και επιβραβεύουν την αποτυχία. Πιστεύουν στην ιδέα τους και την κυνηγούν γιατί την επέλεξαν.

Πότε θα πάρουμε στα σοβαρά τις προτεραιότητες που βάζουμε;

Πότε θα αξιολογούμε το αποτέλεσμα με βάση όσα θυσιάσαμε για να το επιτύχουμε;

Πότε θα πάψουμε να δημιουργούμε την πρώτη ύλη για το brain drain και στη συνέχεια να προσπαθούμε το αναστρέψουμε;

Πότε θα ξεχωρίσουμε τα σημαντικά από τα επείγοντα;