06 Apr Covid-19 και Αγορά Εργασίας @emea.gr
Πριν μερικά χρόνια περιγράφαμε ότι η παγκοσμιοποίηση, το δημογραφικό και η 4η Βιομηχανική Επανάσταση ήταν οι τρεις βασικές παράμετροι που επηρέασαν αυτά που ξέραμε και δημιούργησαν έναν VUCA κόσμο. Τονίζαμε ότι η ταχύτητα που όλα αλλάζουν μας δημιουργεί τεράστιο άγχος γιατί όλα αλλάζουν τόσο γρήγορα κι έτσι αλλάζουν και οι συμπεριφορές μας. Παρόλο που κάποιοι το έχουν αναφέρει από το 2015 δεν είχαμε σκεφτεί ότι μια πανδημία μπορεί να δημιουργήσει τέτοια αβεβαιότητα και αδυναμία απόκρισης σε όλους μας – κυβερνήσεις, επιχειρηματικό κόσμο και άτομα. Το επείγον και το σημαντικό θέμα αυτή τη στιγμή είναι να αντιμετωπίσουμε τις επιπτώσεις στην υγεία και την ευημερία των λαών. Μετά όμως από την κρίση δεν είναι εύκολο να πούμε πόσο γρήγορα θα αναρρώσει η παγκόσμια οικονομία και πόσο σύντομα θα επανέλθουμε στην κανονικότητα. Όμως η κανονικότητα του αύριο δεν θα μοιάζει και πολύ με εκείνη του χθες.
Η αγορά εργασίας αποτελεί μέρος αυτής της αλλαγής και μας δείχνει ότι βρισκόμαστε στις απαρχές μιας καινούργιας πραγματικότητας.
Τι άλλαξε ο COVID-19 στις δουλειές και στην απασχόληση; Πώς μπορούμε να προετοιμαστούμε για την αναπόφευκτη αλλαγή του εργασιακού τοπίου όταν δεν θα είμαστε πλέον στο μάτι του κυκλώνα;
Τώρα είναι η ώρα που όλοι οι εργοδότες οφείλουν να σκεφτούν το μέλλον και να προχωρήσουν μπροστά. Είναι βέβαιο ότι οι επιχειρήσεις που θα αναπυχθούν θα είναι όσες έχουν ένα «ανθεκτικό» ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο θα μπορεί να αξιοποιεί την τεχνολογία.
Παρόλο που όλα αλλάζουν καθημερινά, κάποιες τάσεις είναι ήδη εδώ και θέτουν ορισμένα θέματα:
ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΟΠΟΣ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕΙΣ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ
Οσο οι επιχειρήσεις επιζητούν με κάθε τρόπο την συνέχιση των εργασιών, η «τηλε-εργασία» γίνεται η νέα πρακτική.
Αυτό θα οδηγήσει σε πάρα πολλές αλλαγές οι οποίες επηρεάζουν την ομαδική δουλειά, την παραγωγικότητα, τη συνεργασία και την επικοινωνία. Αραγε πόσο έτοιμοι ήμασταν για να δουλεύουμε μέσω της εικονικής πραγματικότητας αξιοποιώντας αυτά τα χαρακτηριστικά πριν την πανδημία;
Ολοι έχουμε διαβάσει για την αύξηση της παραγωγικότητας μέσα από την χρήση της τεχνολογίας. Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να γίνει σωστά. Πολλοί εργοδότες (και ο νομοθέτης δεν τους ενεθάρρυνε αρκετά) αντιστεκόντουσαν μέχρι σήμερα στην τηλε-εργασία για πολλούς λόγους. Η πανδημία μάλλον αυτό το αλλάζει δραστικά.
Είναι η ώρα να πραγματοποιηθεί η περιβόητη αλλαγή δεξιοτήτων, με την προσθήκη περισσότερων και διαφορετικών, ώστε αφ’ενός να μπορούν να λειτουργήσουν όλοι οι εργαζόμενοι με την σύγχρονη τεχνολογία και αφ’ ετέρου να εναρμονιστούν με τις σύγχρονες τάσεις. Ψηφιακές δεξιότητες για όλους λοιπόν, αλλά και ήπιες δεξιότητες για όσους έχουν ομάδες ώστε να μπορούν να συνεχίσουν να λειτουργούν αποδοτικά, να υποστηρίζουν την ομαδική δουλειά και τη συνεργασία αλλά και την ευημερία των εργαζομένων τους.
Φυσικά η εταιρική κουλτούρα αλλάζει προς αυτήν την κατεύθυνση ώστε να υποστηρίζει αυτήν την καθημερινή πλέον πρακτική. Αυτό αλλάζει από την κεφαλή ώστε να εξασφαλιστεί ότι όλοι πράγματι νοιώθουν ασφαλείς και ότι η εμπιστοσύνη είναι εδραιωμένη.
ΟΙ ΗΓΕΤΙΚΕΣ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ ΑΛΛΑΖΟΥΝ
Αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι το αποκορύφωμα της αλλαγής και του disruption κι ας μιλάγαμε για αλλαγή τα τελευταία 10 χρόνια.
Η πανδημία εντείνει την ανάγκη οι επί κεφαλής να διαθέτουν πραγματικά όλα τα χαρακτηριστικά ενός ηγέτη ώστε να μην διοικούν βασιζόμενοι στον έλεγχο αλλά στην εμπιστοσύνη. Πριν τον COVID-19 όλοι εργαζόντουσαν κάτω από την ίδια στέγη. Μετά τον Covid-19 η τηλε-εργασία γίνεται η νέα κανονικότητα και πρέπει να μάθουμε να διοικούμε εξ αποστάσεως.
Χρειάζονται καινούργια εργαλεία και δεξιότητες για τους επί κεφαλής ώστε ν ασκήσουν αποτελεσματική ηγεσία εξ αποστάσεως. Χρειάζεται να μπορούν να εναρμονίσουν, να κινητοποιήσουν και να παρακολουθήσουν την εξέλιξη των έργων και των επιδόσεων από μακρυά. Ισχυρή εταιρική κουλτούρα, αξίες που είναι βαθιά ενσταλλαγμένες, εξαιρετικές επικοινωνιακές δεξιότητες, και ολοκληρωμένα συστήματα, διαδικασίες και δυνατότητες αναφορών είναι κάποια τέτοια εργαλεία.
Για να μπορεί ένας ηγέτης να πλοηγηθεί με επιτυχία στα αχαρτογράφητα νερά του κόσμου της εργασίας πρέπει να είναι ευέλικτος, με εξωστρεφή προσανανατολισμό, η νοοτροπία του να υιοθετεί την απότομη αλλαγή διαδικασιών και να είναι προικισμένος με την ικανότητα να χτίζει σχέσεις που δεν θα αποκλείουν κανένα μέλος της ομάδας – όσο μακρυά κι αν βρίσκεται όσο διαφορετικό κι να είναι.
ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ
Η αγορά εργασίας αλλάζει και προστίθενται συνεχώς περισσότερες ευέλικτες μορφές εργασίας. Η πανδημία όμως έδειξε πόσο εκτεθιμένοι είναι.
Είναι θετικό το ότι ορισμένες κυβερνήσεις άλλαξαν αμέσως το νομοθετικό πλαίσιο ώστε να αναγνωρίζεται αναρρωτική και στους αυτό-απασχολούμενους και στα αυτό-απασχολούμενα στελέχη της gig economy καθώς και το ότι εταιρείες κολοσσοί ανακοίνωσαν περισσότερα μέτρα προστασίας προς τους προσωρινά απασχολούμενους και τους freelancers (με μπλοκάκι). Αυτά τα έκτακτα μέτρα υπογραμμίζουν κάτι το οποίο από καιρό υποστηρίζουμε: χρειαζόμαστε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο ώστε να εξασφαλίζονται όλοι οι εργαζόμενοι ανεξάρτητα από την μορφή απασχόλησής τους και να έχουν το δίχτυ ασφαλείας που χρειάζονται. Στο κάτω-κάτω οι εργαζόμενοι που νοιώθουν ασφαλείς αποδίδουν καλύτερα.
Αυτήν τη στιγμή όλα είναι ρευστά και αβέβαια. Δεν γνωρίζουμε ούτε πότε θα τελειώσει η κρίση, ούτε πόσος κόσμος τελικά θα νοσήσει και θα επηρεαστεί. Ξέρουμε όμως ότι ο κόσμος της αγοράς εργασίας μετά την πανδημία δεν θα είναι ο ίδιος. Θα έχει αλλάξει. Η σοβαρή μελέτη και ο σχεδιασμός σε επιχειρηματικό και ατομικό επίπεδο μπορούν να ενισχύσουν την προετοιμασία ώστε μετά την κρίση να έχουν γίνει βήματα μπροστά.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο emea.gr https://emea.gr/special/apopseis-special/590474/dr-venetia-koysia-i-pandimia-koronoioy-tha-allaxei/
και στην ιστοσελίδα του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Εμπιμελητηρίου https://www.amcham.gr/committees/#1551873860209-97860284-be33